Μία εφαρμογή στον υπολογιστή χαρακτηρίζεται ως εφαρμογή πολυμέσων, όταν:
- Συνδυάζει διάφορες μορφές αναπαράστασης της πληροφορίας (κείμενο, εικόνα, ήχο, κινούμενη εικόνα, βίντεο).
- Συνδέει ποικίλες πληροφορίες μεταξύ τους με μη γραμμικό τρόπο (όπως και στον Παγκόσμιο Ιστό)
Η μη γραμμική οργάνωση των εφαρμογών πολυμέσων μας δίνει την δυνατότητα να αλληλεπιδρούμε με τον υπολογιστή και να επιλέγουμε τις πληροφορίες που θέλουμε. Σε αντίθεση με μία τηλεοπτική εκπομπή, ο χρήστης δεν παρακολουθεί παθητικά τη ροή εξέλιξης της εφαρμογής, αλλά μπορεί να παρεμβαίνει καθορίζοντας τη μορφή, τη σειρά και την ταχύτητα με την οποία παρουσιάζεται η πληροφορία. Η ιδιότητα αυτή ονομάζεται αλληλεπιδραστικότητα χρήστη-υπολογιστή.
Εικόνα-Φωτογραφία
Οι ζωγραφιές που σχεδιάζουμε στο πρόγραμμα «Ζωγραφική» είναι χωρισμένες σε ψηφίδες, από τις οποίες η καθεμία έχει ένα συγκεκριμένο χρώμα. Για παράδειγμα, η ζωγραφιά στην παρακάτω εικόνα έχει δημιουργηθεί στη «Ζωγραφική» και αποτελείται από 242×259 ψηφίδες, οι οποίες ονομάζονται εικονοστοιχεία (pixel).
Με τον ίδιο τρόπο που αποθηκεύεται μια εικόνα από τη «Ζωγραφική» αποθηκεύονται εικόνες και από ένα σαρωτή ή από μία ψηφιακή φωτογραφική μηχανή.
Ανάλυση εικόνας
Η ανάλυση εικόνας εκφράζει τον αριθμό των εικονοστοιχείων (pixels) σε κάθε διάστασή της.Π.χ. αν μια εικόνα έχει ανάλυση 800×600, αυτό σημαίνει ότι κάθε οριζόντια γραμμή της εικόνας χωρίζεται σε 800 εικονοστοιχεία, ενώ κάθε κάθετη γραμμή χωρίζεται σε 600 εικονοστοιχεία.
Όσο περισσότερα εικονοστοιχεία (pixels) υπάρχουν οριζόντια και κάθετα τόσο καλύτερη είναι η ποιότητα απεικόνιση της κάθε εικόνας.
Χρώμα εικόνας
Κάθε εικονοστοιχείο μιας εικόνας στην οθόνη του υπολογιστή έχει ένα μοναδικό χρώμα.
Το χρώμα αυτό παράγεται από το συνδυασμό διαφορετικών τόνων των βασικών χρωμάτων: του κόκκινου (Red), του πράσινου (Green) και του μπλε (Blue). Με τον συνδυασμό των διαφορετικών τόνων των τριών αυτών χρωμάτων μπορεί να επιτευχθεί τελικά η εμφάνιση οποιουδήποτε χρώματος στην οθόνη.
Κάθε τόνος των τριών βασικών χρωμάτων (κόκκινο, μπλε, πράσινο) αντιστοιχεί στον υπολογιστή σε ένα δυαδικό αριθμό. Για την “αποθήκευση” του χρώματος ενός εικονοστοιχείου στον υπολογιστή συνδυάζονται οι τρεις δυαδικοί αριθμοί που αντιστοιχούν στους τόνους των βασικών χρωμάτων που παράγουν το χρώμα αυτό.
Με τη βοήθεια της εφαρμογής Colors RGB βρείτε ποια χρώματα προκύπτουν από τους παρακάτω συνδυασμούς:
| Κόκκινο | Πράσινο | Μπλε | Χρώμα |
| 255 | 255 | 255 | |
| 0 | 0 | 0 | |
| 255 | 255 | 0 | |
| 0 | 255 | 255 | |
| 255 | 0 | 255 | |
| 127 | 127 | 127 |
Βάθος χρώματος
Το πλήθος των διαφορετικών χρωμάτων που έχουν χρησιμοποιηθεί για να χρωματίσουν τα εικονοστοιχεία μιας εικόνας πχ όταν λέμε ότι μια εικόνα έχει βάθος χρώματος 8 bit, τότε εννοούμε ότι κάθε εικονοστοιχείο μπορεί να χρωματιστεί με ένα από 28 =256 διαφορετικά χρώματα.
Συνηθισμένες τιμές του βάθους χρώματος είναι:
Μέγεθος εικόνας
Το μέγεθος μιας εικόνας υπολογίζεται από τον τύπο:
Μέγεθος εικόνας (σε Byte) = (Οριζόντιος αριθμός εικονοστοιχείων x
Κάθετος αριθμός εικονοστοιχείων x Βάθος χρώματος): 8
Επομένως, μια εικόνα με ανάλυση 1024×768 και βάθος χρώματος 8 bit χρειάζεται, για να αποθηκευτεί στη μνήμη χώρο: (1024x768x8) :8 = 786.432 Byte.
Ψηφιογραφικές και Διανυσματικές εικόνες
Οι ψηφιακές εικόνες, που χωρίζονται σε εικονοστοιχεία, ονομάζονται ψηφιογραφικές.
Υπάρχουν, όμως, και άλλου τύπου εικόνες. Αυτές οι εικόνες σχηματίζονται από τη σύνθεση γεωμετρικών σχημάτων (γραμμών, ορθογωνίων, ελλείψεων και τόξων) και ονομάζονται διανυσματικές.Οι διανυσματικές εικόνες έχουν δύο πολύ σημαντικά χαρακτηριστικά:
- αποθηκεύονται σε πολύ μικρό μέγεθος μνήμης σε σχέση με τις ψηφιογραφικές,
- όσο και να τις μεγεθύνουμε, αυτές αναπαράγουν τέλεια το περιεχόμενο τους.
Μετατροπή ψηφιογραφικής εικόνας σε διανυσματική
Αλλάζοντας τις διαστάσεις των εικόνων
Επεξεργασία εικόνας
Η αποθήκευση μιας εικόνας σε ψηφιακή μορφή μας δίνει τη δυνατότητα να μπορούμε να την τροποποιήσουμε ή αλλιώς να την επεξεργαστούμε. Με τη βοήθεια κατάλληλου λογισμικού μπορούμε να αποθηκεύσουμε ξεχωριστά ένα μέρος της εικόνας, να ενώσουμε δύο διαφορετικές εικόνες ή να αλλάξουμε τη μορφή της. Η τροποποίηση μιας εικόνας ονομάζεται: «επεξεργασία εικόνας».Υπάρχουν πολλά προγράμματα επεξεργασίας εικόνας όπως το Photoshop, Paintshop GIMP, Paint.NET, Picasa, και πολλά άλλα.
Επεξεργασία εικόνας με χρήση φίλτρων
Κινούμενο σχέδιο
Το κινούμενο σχέδιο δεν είναι τίποτε άλλο από τη προβολή διαδοχικών εικόνων ενός αντικειμένου. Καθε μια από τις εικόνες αυτές είναι λίγο διαφορετική από τις υπόλοιπες και επειδή το ανθρώπινο μάτι διατηρεί την εικόνα που βλέπει για μερικά κλάσματα του δευτερολέπτου ακόμη και όταν αυτή φύγει από μπροστά του, δημιουργείται η ψευδαίσθηση της κίνησης.
Για τις ταινίες κινουμένων σχεδίων που δημιουργούνταν 40-50 χρόνια πριν απαιτούνταν χρονοβόρες διαδικασίες τόσο στο σχεδιασμό όσο και στην δημιουργία του φιλμ.
Ένας σχεδιαστής ή μια ομάδα σχεδιαστών έπρεπε να σχεδιάσει όλες τις διαδοχικές κινήσεις των ηρώων σε χαρτί. Δηλαδή δημιουργούνταν εκατομμύρια φύλλα χαρτιού με σχέδια. Σήμερα τα κινούμενα σχέδια δημιουργούνται με τη βοήθεια του υπολογιστή:
Κατέβασε από εδώ τις εικόνες για τη δημιουργία Gif
Μορφοπoίηση(morfing)
Η μορφοποίηση είναι ένα ειδικό εφέ σε κινηματογραφικές ταινίες και κινούμενα σχέδια που αλλάζουν (ή μεταμορφώνουν) μία εικόνα ή σχήμα σε άλλη μέσω μιας απρόσκοπτης μετάβασης.
Παραδοσιακά, μια τέτοια απεικόνιση θα μπορούσε να επιτευχθεί μέσω τεχνικών διάλυσης σε φιλμ. Από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, αυτό αντικαταστάθηκε από λογισμικό υπολογιστή για τη δημιουργία πιο ρεαλιστικών μεταβάσεων.
Ένα δωρέάν online λογισμικό για να κάνουμε μορφοποιήσεις εικόνων είναι το 3Dthis.
Για να κατεβάσουμε βέβαια το γραφικό που φτιάξαμε θα πρέπει να κάνουμε εγγραφή.
Εδώ είναι οι εικόνες που θα χρησιμοποιήσουμε για την άσκηση. Μπορείτε βέβαια, να χρησιμοποιήσετε και δικές σας.
Για να φτιάξετε animation όπως τα παρακάτω μπορείτε να επισκεφτείτε την παρακάτω σελίδα https://www7.lunapic.com/editor/ , να ανεβάσετε την εικόνα σας και να εφαρμόσετε διάφορα φίλτρα και εφέ:
Ήχος
Η διαδικασία της μετατροπής του ήχου σε ψηφιακή μορφή γίνεται από την κάρτα ήχου. Τα ηχητικά σήματα που εισάγονται στον υπολογιστή από εξωτερικές πηγές (μικρόφωνο) είναι τις περισσότερες φορές αναλογικά . Η μετατροπή ενός αναλογικού ηχητικού σήματος σε ψηφιακή μορφή, ώστε να μπορεί να αποθηκευτεί και να αναπαραχθεί από τον υπολογιστή, προϋποθέτει τη μέτρηση της τιμής έντασης του σήματος σε τακτά χρονικά διαστήματα .
Η διαδικασία μοιάζει με την αποτύπωση στο χαρτί της κίνησης μιας πόρτας που ανοίγει, παίρνοντας φωτογραφίες της από διαδοχικές χρονικές στιγμές. Όσο πιο πολλές φωτογραφίες πάρουμε, όσο δηλαδή λιγότερο απέχουν χρονικά η μία φωτογραφία από την άλλη, τόσο καλύτερα αποτυπώνουμε την κίνηση της πόρτας. Με τον ίδιο τρόπο λειτουργεί και η ψηφιακή καταγραφή του ήχου. Όσο περισσότερες τιμές επιλέγουμε από το σήμα του ήχου στη μονάδα του χρόνου, τόσο καλύτερη είναι η ηχογράφηση που κάνουμε. Η διαδικασία αυτή ονομάζεται δειγματοληψία. Στη συνέχεια κάθε τιμή που επιλέγεται από το σήμα του ήχου αντιστοιχίζεται σε ένα δυαδικό αριθμό και αποθηκεύεται στη μνήμη του υπολογιστή.
Για την αναπαραγωγή του ήχου από τα ηχεία του υπολογιστή γίνεται η αντίστροφη διαδικασία. Δηλαδή, μετατρέπεται ο ψηφιακά αποθηκευμένος ήχος (ένα σύνολο από 0 και 1) σε αναλογικό σήμα με τη βοήθεια, πάλι, της κάρτας ήχου. Η αναπαραγωγή ενός ψηφιοποιημένου ήχου προσεγγίζει σε μεγάλο βαθμό, αλλά δεν ταυτίζεται απόλυτα με τον αρχικό ήχο.
